Μεγαλώνουμε λέει...

Η σιωπή γίνεται διέξοδος,
πνίγεται η οργή μας.
Η ενοχή,
κατασπαράζει την συλλογική συνείδηση.
Η ψυχραιμία γίνεται προτέρημα,
σημάδι ωριμότητας.
Κι έτσι,
το αίμα δεν βράζει κόκκινο πια.
Παγώνει, στέκεται, σαστίζει, περιμένει.
Νεκρές επιθυμίες στην συντήρηση,
κι ο φόβος,
σαν φορμόλη,
τις κρατάει για πάντα νέες.